Bolesti zadnjeg segmenta oka danas su najčešće i najteže za liječenje u modernoj oftalmologiji. Retina ili mrežnjača, kao jedna od tri najvažnije ovojnice našeg oka, prožeta je ne samo krvnim sudovima, nego i čulnim ćelijama koje našem oku omogućavaju stvaranje slike koju oko posmatra. Na retini se nalazi i očni ili vidni živac, najvažniji dio čulnog sistema oka.
Razvoj oftalmološke dijagnostike takođe je najviše baziran na zadnjem segmentu oka. Ultrazvučnom dijagnostikom, kao osnovom za postavljanje dijagnoze bolesti zadnjeg očnog segmenta, detaljno se mogu analizirati eventualna oštećenja i upale staklastog tijela (vitreusa), odvajanje ili pucanje retine (ablacija retine), ali i promjene na očnom živcu i orbiti (koštanoj strukturi lica u kojoj je smešteno oko). Optička koherentna tomografija (OCT) predstavlja najmoderniji vid dijagnostikovanja oboljenja žute mrlje (maculae luteae). Kao i kod CT-a glave ili trbuha, tako i kod OCT-a oka moguće je snimiti žutu mrlju, ali i i očni živac “u slojevima” i detektovani promjene koje mogu uticati na kvalitet vidne oštrine čak i onda kada se one ne mogu vidjeti golim okom. Tu je i foto-fundus, odnosno mogućnost slikanja promjena na očnom dnu kamerom izuzetno visoke rezolucije, čime se promjene mogu dokumentovati i porediti tokom liječenja. Dostupne su takođe elektroretinografske analize za mjerenje vidnih evociranih potencijala (VEP) kod pacijenata sa upalama očnih nerava ili kod nekih nasljednih bolesti mrežnjače.
No comments:
Post a Comment